Maj jest w Kościele miesiącem szczególnie poświęconym czci Matki Bożej. Słynne „majówki” – nabożeństwa, odprawiane wieczorami w kościołach, przy grotach, kapliczkach i przydrożnych figurach, na stałe wpisały się w krajobraz Polski. Jego centralną częścią jest Litania Loretańska.
Maj – dla wielu najpiękniejszy miesiąc roku – to w Kościele okres szczególnej czci Matki Bożej. Szczególnie w Polsce gromadzimy się wieczorami w kościołach, przy grotach, kapliczkach i figurach przydrożnych. Pierwsze nabożeństwa majowe zaczęto odprawiać w Polsce w połowie XIX wieku w Płocku, Toruniu, Nowym Sączu i Krakowie, a od 1852 r. – uroczyście w kościele Świętego Krzyża w Warszawie. Po 30 latach stało się ono bardzo popularne i znane w całym kraju.
Rodowód tych nabożeństw jest jednak znacznie wcześniejszy niż się powszechnie uważa. Gromadzenie się i śpiewanie pieśni na cześć Matki Bożej było znane już na Wschodzie w V wieku. W Kościele zachodnim w I tysiącleciu maj jako miesiąc Maryi święcono raczej sporadycznie. Dopiero na przełomie XIII i XIV w. powstała myśl, aby ten miesiąc poświęcić Maryi.
Za największego apostoła nabożeństw majowych uważa się jezuitę, o. Muzzarelli. W roku 1787 wydał on broszurkę, w której propagował nabożeństwo majowe. Co więcej rozesłał ją do wszystkich biskupów Italii. Sam w Rzymie zaprowadził to nabożeństwo w słynnym kościele zakonu Al Gesu mimo, że zakon wtedy formalnie już nie istniał, zniesiony przez papieża Klemensa XIV w roku 1773. Odprawiał on również nabożeństwo majowe w Paryżu, gdzie towarzyszył papieżowi Piusowi VII w podróży na koronację Napoleona Bonaparte. Pius VII nabożeństwo majowe obdarzył odpustami. Dalsze odpusty do nabożeństwa majowego – na które składa się Litania Loretańska do Najświętszej Maryi Panny, nauka kapłana oraz błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem – przypisał w 1859 roku papież bł. Pius IX.
W Polsce pierwsze nabożeństwo majowe wprowadzili jezuici w Tarnopolu (1838), misjonarze w Warszawie w kościele Św. Krzyża w roku (1852), ksiądz Golian w Krakowie (w 1856) i we Włocławku biskup Marszewski (1859). W tym samym czasie cześć Królowej maja szerzył w Galicji poezją o. jezuita Karol Antoniewicz (+ 1852). Ks. Wincenty Buczyński (jezuita) wydał we Lwowie pierwszą książeczkę o nabożeństwach majowych (1839). W dziesięć lat potem podobną broszurę wydano we Wrocławiu w roku 1850. Wydał ją ks. Aleksander Jełowicki, zmartwychwstaniec. W połowie XIX wieku nabożeństwo majowe przyjęło się we wszystkich prawie krajach.
Centralną częścią nabożeństwa majowego jest Litania Loretańska, jeden ze wspaniałych hymnów na cześć Maryi, w którym wysławiane są Jej wielkie cnoty i przywileje, jakimi obdarzył Ją Bóg. Litania Loretańska powstała w XII wieku, prawdopodobnie we Francji, a zatwierdził ją oficjalnie papież Sykstus V. Nazwę “Loretańska” otrzymała od miejscowości Loretto we Włoszech, gdzie była szczególnie propagowana i odmawiana.
Tekst litanii miał przedłożyć w 1578 r., do zatwierdzenia papieżowi Grzegorzowi XIII, archidiakon Guido Candiotti. 11 czerwca 1587 r. Sykstus V obdarzył “Litanię Loretańską” dwustu dniami odpustu. Kolejne odpusty przypisali do niej Pius VII i Pius XI. W 1631 r. Święta Kongregacja Obrzędów zakazała dokonywania w tekście samowolnych zmian; te, które następowały, posiadały aprobatę Kościoła. Kiedyś w litanii było więcej tytułów, m.in.: Mistrzyni pokory, Matko Miłosierdzia czy Bramo odkupienia. Później pojawiały się inne wezwania: Królowo Różańca Świętego (1675), Królowo bez zmazy pierworodnej poczęta (1846), Matko Dobrej Rady (1903), Królowo pokoju (1917), Królowo Wniebowzięta (1950), Matko Kościoła (1980), Królowo Rodziny (1995).
W litanii wymieniane są kolejne tytuły Maryi: jest ich w sumie 49, a w Polsce 50. Po zatwierdzeniu liturgicznej uroczystości NMP Królowej Polski, obchodzonej 3 maja, do Litanii dołączono 12 października 1923 r. wezwanie “Królowo Polskiej Korony”, przekształcone po drugiej wojnie światowej na “Królowo Polski”.
http://brewiarz.pl/czytelnia/maj.php3
RZĄDOWY PROGRAM ODBUDOWY ZABYTKÓW POLSKI ŁAD
„Prace konserwatorskie polichromii ścian w nawie głównej kościoła pw. Wniebowzięcia NMP w Ćmielowie” dofinansowanej z Rządowego Programu Odbudowy Zabytków Edycja 2RPOZ/2023/8029/Polski Ład.
Parafia pw. Wniebowzięcia NMP w Ćmielowie
ul. Ostrowiecka 36, 27-440 Ćmielów
NIP: 661-198-41-35, REGON: 040056370
Ks. Czesław Gumieniak — Proboszcz Parafii
Tel. 602 637 439, e-mail: parafia.cmielow@vp.pl
Głównym założeniem jest wykonanie prac konserwatorskich mających na celu przywrócenie zabytkom pierwotnych walorów estetycznych, związanych z pierwotnymi założeniami i uzupełnienie ubytków warstw dekoracyjnych.
Lokalizacja obiektu: ul. Ostrowiecka 36, 27-440 Ćmielów, działka nr 2318, gmina Ćmielów
Upublicznienie zapytania ofertowego poprzez umieszczenie zapytania na stronie internetowej Wnioskodawcy: www.bip.cmielow.pl.
APEL PRZEWODNICZĄCEGO KONFERENCJI EPISKOPATU POLSKI
O MODLITWĘ W INTENCJI OCHRONY ŻYCIA OSÓB NIENARODZONYCH
Życie jest darem Bożym i jako takie jest niezbywalnym prawem każdego
człowieka, dlatego trzeba je chronić i wspierać na każdym etapie jego rozwoju.
Szacunek wobec życia, które należy do najważniejszych wartości, jest jedną z
podstawowych powinności każdego człowieka.
Miliony osób na całym świecie podejmują nieustannie starania, aby chronić
życie ludzkie, zwłaszcza to najbardziej bezbronne, poczęte i jeszcze
nienarodzone oraz ukazywać wszystkim jego piękno i wartość. Również w
naszej ojczyźnie podejmowane są liczne inicjatywy w jego obronie, jak choćby
zaplanowany na najbliższą niedzielę Narodowy Marsz Życia. Będzie on
manifestacją szacunku wobec życia poczętego, przyjęcia tego życia w miłości
oraz wyrazem uznania wobec trudu rodzicielstwa, zapewniającego dzieciom
możliwość wzrostu i rozwoju.
W nawiązaniu do opublikowanego wczoraj Stanowiska ws. poszanowania
życia ludzkiego w fazie prenatalnej i w związku z toczącą się debatą nad polskim
ustawodawstwem, ograniczającym prawo do życia dzieciom nienarodzonym,
zachęcam gorąco, aby najbliższą niedzielę uczynić dniem szczególnej
modlitwy w obronie życia poczętego. Proszę, aby we wszystkich
kościołach w Polsce, na każdej Mszy Świętej, modlić się w tej intencji.
Ufam, że starania milionów ludzi dobrej woli zaowocują jeszcze większą
ochroną życia osób nienarodzonych.
✠ Tadeusz Wojda SAC
Arcybiskup Metropolita Gdański
Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski
Dzisiaj o godz.17.30 Nabożeństwo eucharystyczne
W środę rozpoczynamy miesiąc maj. Zapraszamy na nabożeństwa majowe, które będą w naszym kościele o godz.17.30
W czwartek 2 maja dzień flagi. Pamiętajmy, aby wywiesić przed naszymi domami flagi narodowe.
W piątek 3 maja Uroczystość Matki Bożej Królowej Polski. Msze Święte będą w porządku niedzielnym. Msza święta w intencji Ojczyzny o godz.9.00
Spotkania dla dzieci komunijnych w poniedziałek o godz.18.30
W tym tygodniu pierwszy czwartek piątek i pierwsza sobota miesiąca. W piątek nie będzie odwiedziny chorych. Spowiedź pierszopiątkowa na każdej Mszy świętej.
Za tydzień o godz.12.00 spotkanie KŻR. Zapraszamy chętnych, którzy chcieliby włączyć się w modlitwę różańcową.
Za tydzień taca na potrzeby remontowe Parafii.
W maju rozpoczniemy nabożeństwa fatimskie. Gdyby któraś miejscowość chciała zorganizować nabożeństwo prosimy o kontakt. Gdyby któraś miejscowość chciała zaprosić kapłana na nabożeństwo majowe to również prosimy o kontakt.
Bóg zapłać za ofiary na Kościół.
Zachęcamy do nabywania prasy katolickiej.
Jubilatom i solenizantom tego tygodnia składamy serdeczne życzenia.
W tym tygodniu pożegnaliśmy śp. Piotra Kądzielę. Wieczny odpoczynek.
Miasto Ćmielów, od lat słynące z fabryki porcelany, leży kilka kilometrów na wschód od Ostrowca, w miejscu gdzie rzeka Kamienna w swej drodze ku Wiśle, dotychczas kierując się na wschód, zakręca ostro ku północy. Początki Ćmielowa sięgają przynajmniej wieku XIV. Nieco zamieszania powoduje często występująca w literaturze identyfikacja Ćmielowa z wsią o nazwie Szydłów (lub Szydłowiec). Uważano, że Ćmielów powstał z dawnego Szydłowa, ale jest to tylko część prawdy. Szydłów z całą pewnością znajdował się „w bezpośrednim zasięgu terytorialnym późniejszego miasta Ćmielowa” – pisze profesor Kiryk, a nowe miasto powstało na gruntach dwóch wsi: Szydłowa i Ćmielowa. Związki Szydłowa z miastem Ćmielowem szczególnie ważne są, gdy chodzi o ćmielowską parafię. Wiejska parafia Szydłowa, z chwilą powstania miasta, przekształciła się w miejską parafię ćmielowską. Parafia szydłowska /Scidlow/ leżąca w archidiakonacie zawichojskim, po raz pierwszy notowana jest w roku 1325. Siedemnastowieczny inwentarz podaje datę erekcji parafii na rok 1313, co wydaje się prawdopodobne, skoro w roku 1325 szacowano ją na 3 grzywny dochodu.
W Liber Beneficiorum Długosz pisze o świątyni murowanej z białego kamienia, nie podaje jednak żadnych dat co do jej fundacji i budowy. Nie przytacza także nazwiska fundatora. Znane jest tylko wezwanie kościoła, które przetrwało do dnia dzisiejszego: Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny. Badania architektoniczne ćmielowskiego kościoła, (przeprowadzone przed kilku laty przy okazji wymiany tynków) wykazały, że w jego murach znajdują się dość znaczne partie pochodzące z XIV stulecia. Najstarszą częścią świątyni jest nawa, wymurowana na planie prostokątna, spięta kamiennym cokołem i wzmocniona szkarpami – dziś częściowo wyburzonymi.
Gruntowną przebudowę kościół zawdzięcza Mikołajowi Szydłowieckiemu, już po uzyskaniu przez Ćmielów praw miejskich, czyli po roku 1505. Do nawy dobudowana została od południa kruchta, a od wschodu prezbiterium z zakrystią od północy. Te przybudówki nie posiadają już ani cokołu, ani przypór. W południowej ścianie odkryto i wyeksponowano (rok 1994) pochodzący z tych czasów późnogotycki, kamienny portal, o skromnych oprofilowaniach. Inne późnogotyckie portale znajdują się przy wejściu do nawy od zachodu oraz pomiędzy prezbiterium i zakrystią.
Około połowy XVI stulecia kościół zniszczyli arianie, a sto lat później sprofanowali go Szwedzi. Rekonsekracji ołtarzy dokonał potem Mikołaj Oborski, krakowski sufragan. W latach 1716 –41, kiedy proboszczem był ksiądz Samuel Szwykowski, kościół wyremontowano, wymieniając na nowe: dach i posadzki. Następny proboszcz, prałat Kazimierz Dziewulski, zagospodarował otoczenie kościoła, nadając mu kształt zachowany do dzisiaj. Uzupełnił i nadmurował ogrodzenie, wybudował w jego narożniku wysoką dzwonnicę oraz zasadził drzewa. Przy kościele, od zachodu i południa, dobudował kruchty. Na dachu wystawił wieżyczkę na sygnaturkę, a w nowej dzwonnicy powiesił pięć dzwonów. Najstarszy z nich, ozdobiony jest gotyckim napisem z datą 1528. Na początku wieku XIX przebudowano (zmniejszono) okna, wybudowano też przy południowej ścianie nawy nową kruchtę (trzecią z kolei na tym samym miejscu). Powiększono także kruchtę zachodnią, a w prezbiterium założono kasetonowy strop.
Artykuł pochodzi ze strony: http://dawnekieleckie.pl/cmielow-kosciol-parafialny/
Poniedziałek 17.00 - 17.45
Wtorek 17.00 - 17.45
Środa 17.00 - 17.45
Czwartek 17.00 - 17.45
Piątek 8.00 - 9.00
17.00 - 17.45
Sobota 8.00 - 9.00
17.00 - 17.45
Kancelaria nieczynna w niedziele i świeta i I piątek miesiąca.
Niedziele i święta
7.00, 9.00, 10.30, 12.00, 18.00
W dni powszednie
7.00 ; 18.00
Parafia pod wezwaniem Wniebowzięcia NMP
ul. Ostrowiecka 36
27-440 Ćmielów
tel: 15 8612056
parafia.cmielow@vp.pl